Jubileusz 750 – lecia kanonizacji
Jubileusz 750 – lecia kanonizacji świętego Stanisława
Niedziela – 4 maja
Godz. 9.30 – Msza święta przy Kaplicy Narodzenia pod przewodnictwem Bpa Jana Styrny.
Godz. 15.30 – Msza święta w Kościele Parafialnym z udziałem OSP z Powiatu Brzeskiego
“Pierwsze dni maja upłynęły bardzo szybko, zwłaszcza że wykonano w tak krótkim czasie tyle pracy związanych z przygotowaniem uroczystości Jubileuszowych. Wysiłkowi parafian towarzyszyło napięcie i oczekiwanie… I stało się. W niedzielę, 4 maja rozpoczął się historyczny odpust ku czci świętego Stanisława BM. Historyczny, bo związany z 750 rocznicą kanonizacji największego Rodaka szczepanowskiego.
Od samego rana Sanktuarium tętniło modlitwą, a wszyscy odczuwali niezwykłą atmosferę rozpoczynającego się święta. Uroczystym początkiem jubileuszu była Msza święta sprawowana przy Kaplicy Narodzenia świętego Stanisława. Przewodniczył jej ksiądz biskup Jan Styrna – wikariusz generalny z Tarnowa, rodak świętego Stanisława. Do zgromadzonej rzeszy wiernych – pielgrzymów i parafian (ok. 3 tys.) skierował Słowo Boże, które skupiało się wokół maksymy – pytania: „Co może zdziałać Bóg przez jednego człowieka? Co może zdziałać jeden człowiek zjednoczony z Bogiem?”
Na te pytania najpiękniej odpowiedział święty Stanisław, który poprzez swoje życie wywarł wielki wpływ na powierzoną sobie owczarnię kościoła krakowskiego, na historię przeszłą i teraźniejszą Polaków jako Ojciec Ojczyzny i Patron ładu moralnego. Chwalebny przykład świętego Biskupa nadal stoi przed dzisiejszymi jego rodakami jako wyzwanie i wzór do naśladowania. Bo wszystko może Bóg przez jednego człowieka i wiele może jeden człowiek żyjący z Bogiem. Mszę świętą zakończyło błogosławieństwo relikwiarzem świętego Stanisława, który po zakończonej celebrze mogli ucałować wierni. Wspólnej modlitwie towarzyszył chór sanktuaryjny ze Szczepanowa.
Ważnym akcentem pierwszego dnia odpustu była Eucharystia, na której zgromadzili się strażacy z Ochotniczych Straży Pożarnych z powiatu brzeskiego. Przybyły liczne delegacje z pocztami sztandarowymi. Obecni byli samorządowcy powiatu ze Starostą i Burmistrzem na czele. Towarzyszył im poseł RP Stanisław Woda. Kazanie wygłosił ksiądz Kanonik Edward Bryła z Tarnowa, który zwrócił uwagę na fakt, iż ład moralny opiera się na przestrzeganiu norm moralnych wypływających z przykazań Bożych.
Piękna, słoneczna niedziela przygotowywała nas do kolejnych dni Jubileuszu. Rozpoczął się radosny czas wdzięczności Bogu za wielkiego Orędownika – świętego Stanisława BM. ”
Poniedziałek – 5 maja
Godz. 17.00 – Msza święta pod przewodnictwem Bpa Piotra Jareckiego (“Świat pracy”, Akcja Katolicka, Stowarzyszenie Katolickie, Grupy Apostolskie i Modlitewne)
“W poniedziałek, 5 maja 2003 roku, na popołudniowej mszy świętej w Sanktuarium Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Szczepanowie, zgromadzili się wierni ze świata pracy. Akcji Katolickiej, stowarzyszeń katolickich, grup apostolskich i modlitewnych, służby zdrowia, kapelani szpitalni. Byli też parafianie, liczni pielgrzymi, dzieci komunijne, w swych białych strojach i ich rodzice. Pogoda sprzyjała. Bezchmurne niebo, słońce, lekki wietrzyk pozwalały na modlitewne skupienie i refleksję. Włączył się w nie i ubogacił swym śpiewem Dziewczęcy Chór Katedralny Puelle Orantes.
Mszy świętej przewodniczył, jego ekscelencja ksiądz biskup Piotr Jarecki. W wygłoszonej przez siebie homilii zwrócił uwagę na to, iż to właśnie od świętego Stanisława uczymy się wiernego przeżywania swojego powołania. Realizując je nie zawahał się on bowiem złożyć w ofierze swoje życie. W obliczu tego życia oddanego za ideał, za wolę Bożą, budujemy się, rozwijamy naszą wiarę, wierność Bogu oraz Jego nauce.
Z powołaniem i jego realizacją szczególny związek mają wierni, przybyli na uroczystość 750-lecia kanonizacji świętego Stanisława, reprezentujący trzy środowiska: świat pracy, Akcję Katolicką oraz stowarzyszenia i ruchy obecne w kościele. Ich sztandary wokół ołtarza – to jakby symbole rzeczywistości pracy i walki o jej godność.
Zwracając się do ludzi pracy ksiądz biskup mówił o potrzebie modlitwy o chęci i możliwości godnej pracy, bez bólu i ranienia. Chcieć i potrafić dobrze pracować, oznacza umiejętność dostrzegania w pracy środka na pogłębienie naszego człowieczeństwa. Uroczystości ku czci świętego Stanisława są doskonałą okazją do tego, by prosić patrona ładu społecznego, a więc i patrona sektora gospodarczego o nauczenie nas takiego właśnie postrzegania pracy. Powinniśmy także modlić się o natchnienie dla odpowiedzialnych za jej organizację, by piękne określenia pracy, funkcjonujące w naszym języku, za ich sprawą zamieniły się w codzienność dostępną dla wszystkich.
W słowach skierowanych do przedstawicieli Akcji Katolickiej, ksiądz biskup podkreślił znaczenie i rolę pomocy, jaką niosą biskupowi i proboszczowi w misji apostolskiej i ewangelizacyjnej. Pierwszym i najważniejszym ich zadaniem jest wpatrywanie się w oblicze Chrystusa i odczytywanie Jego woli, po to, by później wprowadzać ją w życie w swoim środowisku. Jest to porywające, ale i bardzo zobowiązujące zadanie, skierowane do człowieka mądrego i odważnego, człowieka wartości, zasad i ideałów.
Widok przedstawicieli wielu stowarzyszeń i ruchów obecnych w kościele zmusza nas do zadania sobie pytania: co sprawia, iż ludzie angażują się w ich działalność? Jest to potrzeba włączenia się w życie kościoła, wpływania na nie i kształtowania go. Wynika to zarówno z sakramentu Chrztu Świętego, jak i Bierzmowania. Zadaniem najważniejszym dla każdego człowieka działającego w ramach stowarzyszenia czy też jakiejkolwiek grupy aktywnej w kościele jest odnawianie siebie, a przez to własnych środowisk, wspólnot kościelnych i społeczności świeckich, kierując się miłością i mocą Chrystusa. Jest to zadanie dla ludzi, którzy nie umieją zadowolić się prozą życia.
„Spraw Święty Stanisławie, ażeby praca w Polsce nie cierpiała, ale służyła każdemu człowiekowi; Akcja Katolicka głosiła prawdę Chrystusową we współpracy z duchownymi i świeckimi; wszystkie ruchy i stowarzyszenia rozpoczynały swą misję od odnowy duchowej i moralnej, a przez odnowę wspólnot parafialnych, zmieniały także oblicze naszej polskiej ziemi, by bardziej służyła Polakom w ich wędrówce do niebieskiej ojczyzny”. ”
Wtorek – 6 maja
Godz. 17.00 – Msza święta pod przewodnictwem Bpa Andrzeja Dzięgi (Zgromadzenia Życia Konsekrowanego)
“W bogatym programie tegorocznego odpustu ku czci Św. Stanisława, połączonego z 750 rocznicą jego kanonizacji, uwzględniono także spotkanie dla osób konsekrowanych.
6 maja przybyło do Szczepanowa wielu zakonników i sióstr zakonnych z całej diecezji. Słoneczna pogoda, świeża zieleń i zapach rozkwitających bzów zachęcały przybyłych do odwiedzania miejsc związanych z kultem Św. Stanisława.
Radością napawał widok wędrujących grup w różnorodnych habitach, oprowadzanych przez przewodników z młodzieżowej Grupy Apostolskiej. Pięknie odnowiony kościół parafialny, kaplica narodzenia, źródełko i kościół na cmentarzu stały się miejscami modlitewnej zadumy i dziękczynienia za dar Świętego Biskupa, Obrońcę ładu moralnego.
O godz. 15:00 w Sanktuarium Św. Stanisława rozpoczęło się wspólne spotkanie, któremu przewodniczył Ks. Bp Andrzej Dzięga, Ordynariusz Sandomierski, Przewodniczący Komisji Episkopatu Polski d.s. Życia Konsekrowanego. Po odmówieniu koronki do Bożego Miłosierdzia Bp Andrzej wygłosił konferencję, w której ukazał nam Św. Stanisława jako wzór wierności. Podkreślił, że fundamentem życia zakonnego jest wierność Bogu oraz podjętym zobowiązaniom.
Drugim prelegentem był Ks. dr hab. Antoni Żurek, rodak szczepanowski, który z dużym zaangażowaniem podzielił się z nami niezwykle bogatą wiedzą historyczną o szczególnych miejscach i przedmiotach związanych bezpośrednio z osobą Św. Stanisława oraz ciekawostkami historycznymi dotyczącymi jego męczeńskiej śmierci.
O godz. 17:00 przy ołtarzu polowym, w promieniach zachodzącego słońca rozpoczęła się uroczysta Eucharystia pod przewodnictwem Bpa Andrzeja Dzięgi i przy współudziale Ks. Infułata dra Władysława Kostrzewy i Kustosza Sanktuarium Szczepanowskiego Ks. Władysława Pasiuta oraz licznie przybyłych Kapłanów z całej diecezji. Modlitewną obecnością towarzyszył nam także Bp Ordynariusz Wiktor Skworc.
We Mszy św. uczestniczyły dzieci pierwszokomunijne, przeżywające swój „biały tydzień”, wierni z parafii oraz pielgrzymi. Uroczystą oprawę liturgiczną ubogacał podniosły śpiew w wykonaniu chóru Sióstr Dominikanek.
W homilii Ks. Biskup zachęcał nas do patrzenia na wszystkich i na wszystko pod kątem miłości, która daje, a nie zabiera.
W imieniu wszystkich osób konsekrowanych słowa wdzięczności oraz zapewnienie o modlitwie wypowiedziała Matka Celina Czechowska.
Przed błogosławieństwem Ks. Biskup dopowiedział jeszcze znamienne słowa: „Osoby konsekrowane są jak kwiaty na łące, gdyby ich nie było, łąka byłaby zielona, ale nie byłaby kolorowa”. To piękne porównanie „podnosi na duchu i dodaje skrzydeł”, ale też pobudza do rachunku sumienia… Jakim jestem kwiatem…?
Łąka jest tak bardzo bogata w kolory i zapachy. Są kwiaty widoczne z daleka i okazałe, są też drobne, niepozorne, jakby nieśmiałe, są bardzo delikatne i nietrwałe, ale też mocne i odporne na różne warunki atmosferyczne, są pozornie piękne i wabiące wzrok, ale zachwaszczające łąkę, czasem są osty, a może nawet pokrzywy…?
Jakim jestem kwiatem…?
Po uczczeniu relikwii Świętego Stanisława, umocnione jego przykładem, Słowem Bożym i błogosławieństwem wróciłyśmy do domów, do codziennych obowiązków, gdzie często powraca pytanie: „Jakim jestem kwiatem…? ”
Środa – 7 maja
Godz. 17.00 – Msza święta pod przewodnictwem Bpa Stanisława Stefanka (Rodziny, Stowarzyszenie Rodzin Katolickich, Kościół Domowy, Kręgi Rodzin, Odnowa w Duchu Świętym)
“7 maja 2003 r. był kolejnym dniem odpustu w 750 – tą rocznicę kanonizacji Świętego Stanisława. Dzień ten poświęcony był rodzinie, wspólnotom oraz organizacjom katolickim.
Centralną uroczystością tego dnia była Msza św. o godz. 17.00 pod przewodnictwem Bpa Stanisława Stefanka.
Na Mszę św. przybyły liczne grupy stowarzyszeń i organizacji katolickich, które złożyły dary na ołtarzu.
W homilii Ksiądz Biskup podkreślił znaczenie rodziny jako pierwszej, podstawowej i fundamentalnej wspólnoty w życiu Kościoła.
Każdy dorosły katolik poprzez swoje zaangażowanie powinien uczestniczyć aktywnie w życiu społecznym Kościoła i Ojczyzny. Powinien kreować nową, ” lepszą rzeczywistość ” otwartą na Boga i ludzi – zgodnie z zasadami Ewangelii. Jest to współczesna forma apostolstwa. Taki właśnie człowiek poprzez formację duchową pragnie bardziej niż inni włączyć się w życie Kościoła i wziąć za Kościół odpowiedzialność.
Kościół zachęca do aktywności w Jego strukturach a zwłaszcza różnego rodzaju wspólnotach, grupach, ruchach i stowarzyszeniach, kierując się miłością i mocą Chrystusa, odnajdując w sobie wartości moralne, duchowe i intelektualne – odnawiać najbliższe swoje otoczenie poczynając od rodziny, a później wpływać na kształt wspólnoty i społeczności świeckiej.
Królestwo Boże, do którego zmierzamy – zaczyna się już tu – na ziemi. Dlatego warto już teraz, nie czekając na inne czasy, zacząć budować Królestwo Boże. Święty Stanisław – jako nasz rodak i patron ładu moralnego – jest doskonałym przykładem walki o nową, lepszą jakość życia duchowego i moralnego. Nie możemy żyć przyjmując tylko lub ulegając jakiejś rzeczywistości – my musimy ją tworzyć w duchu Chrystusa.
Kościół podkreśla, że nie ma ważniejszego działania ludzkiego niż ukierunkowanie ludzi do zbawienia, przecież na tym ma polegać wychowanie w rodzinie. Ma ono wprowadzić dzieci na drogę zbawienia i utwierdzać na niej. Wychowanie dzieci nie jest tylko sprawą techniki i wiedzy wychowawczej. Wychowanie powinno być ukierunkowane ku pełnieniu dobra, miłości i życiu w prawdzie z Chrystusem.
Po obfitej uczcie duchowej nastąpiło wspólne spotkanie wszystkich stowarzyszeń przy ognisku i skromnym poczęstunku przygotowanym przez SRK ze Szczepanowa.”
Czwartek – 8 maja
Godz. 9.30 – Msza święta przy Kaplicy Narodzenia pod przewodnictwem Bpa Ordynariusza Wiktora Skworca z działem Kapituł: Krakowskiej, Tarnowskiej i Sądeckiej (Profesorzy i Alumni WSD w Tarnowie, Towarzystwo Przyjaciół WSD w Tarnowie). Po Mszy świętej procesja z relikwiami Świętego Stanisława do Kościoła Parafialnego.
“Kolejny dzień obchodów Jubileuszu 750 – lecia kanonizacji św. Stanisława ze Szczepanowa poświęcony był modlitwie za powołanych do kapłaństwa i stanu zakonnego. W tej modlitwie wzięli udział alumni Wyższego Seminarium w Tarnowie wraz z Księżmi Przełożonymi i Profesorami Wydziału Teologicznego.
Mszy Świętej sprawowanej przy kaplicy upamiętniającej narodzenie św. Stanisława z udziałem Tarnowskiej Kapituły Katedralnej i Nowosądeckiej Kapituły Kolegiackiej przewodniczył Ordynariusz Diecezji Tarnowskiej Bp Wiktor Skworc. Wraz z Księdzem Biskupem Najświętszą Ofiarę sprawowali Księża Przełożeni i Profesorowie tarnowskiego Seminarium. W homilii Bp Wiktor Skworc przypomniał sylwetkę św. Stanisława Biskupa i Męczennika. Zwrócił uwagę na wartości, dla których święty Stanisław – Patron Polski poniósł śmierć męczeńską. Podkreślił, że „św. Stanisław był człowiekiem, który bardziej słuchał Boga niż ludzi; z heroizmem bronił godności człowieka, troszczył się o dobro wspólne, chciał, by życie społeczne naznaczone było postawami solidarności i wzajemnej pomocy”. Po Eucharystii miała miejsce procesja z miejsca narodzin pod Sanktuarium św. Stanisława, gdzie z ołtarza polowego Biskup Ordynariusz udzielił uroczystego błogosławieństwa relikwiami Świętego ze Szczepanowa, po którym nastąpiło ucałowanie relikwii św. Stanisława.
To wydarzenie niewątpliwie wywarło duży wpływ na wspólnotę parafialną. Obecność tylu kleryków i kapłanów rodziła pytanie o sens powołania. Dla mnie osobiście, jako alumna Seminarium Duchownego, ten dzień modlitw za powołanych w kontekście Jubileuszu 750 – lecia kanonizacji św. Stanisława jest motywem do podjęcia wszelkich starań, aby w kroczeniu za Chrystusem naśladować św. Stanisława.”
Piątek – 9 maja
Godz. 17.00 – Msza święta pod przewodnictwem Bpa Edwarda Dajczaka (Katecheci, Nauczyciele, Wychowawcy, Katolickie Stowarzyszenie Wychowawców, Młodzież, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, Uczestnicy Pieszej Pielgrzymki Tarnowskiej na Jasną Górę)
“Kolejny dzień jubileuszowych uroczystości. Do Sanktuarium przybywają z całej diecezji grupy pielgrzymkowe nauczycieli, katechetów, wychowawców, młodzieży, aby dziękować Bogu za dar wielkiego Patrona, Biskupa, Nauczyciela i Wychowawcę Narodu.
O godz. 18:00 rozpoczęła się uroczysta Msza św., której przewodniczył Ks. Biskup Jan Styrna.
Modlitwę wiernych prowadzili członkowie KSW; uczestniczyli również w procesji z darami.
W homilii Ks. Biskup Jan Styrna odwołał się do swojej niedzielnej wypowiedzi – refleksji: „Co może zdziałać Bóg przez jednego człowieka? Co może zdziałać jeden człowiek zjednoczony z Bogiem?” Powyższa maksyma przypomina słowa Kardynała Stefana Wyszyńskiego kierowane przed laty do nauczycieli, a które dziś znów stają się aktualne: „Czy myślicie, że jesteście zawodem? Nie! Nie jesteście zawodem! Tyle zawodów zawodzi, ale wy zawieść nie możecie…” Nośnikiem wartości może być tylko autentyczny, konkretny człowiek, który w te wartości wierzy i z nimi się identyfikuje. Nauczyciel musi stawiać czoła powszechnemu kryzysowi wartości i musi mieć czas dla ucznia. Dobry nauczyciel jest zawsze potrzebny. Homilię Ks. Biskupa Jana Styrny, zgromadzeni na placu pielgrzymi, przyjęli serdecznymi oklaskami.
Za wstawiennictwem św. Stanisława prosiliśmy Boga o światłych, zaangażowanych ludzi do pracy z młodym pokoleniem Polaków.
Mszę św. zakończyło błogosławieństwo relikwiarzem św. Stanisława, który po zakończeniu nabożeństwa mogli pielgrzymi ucałować.
Wspólnej modlitwie towarzyszył chłopięcy chór Pueri Cantores Tarnoviensis.”
Godz. 20.00 – Koncert ewangelizacyjny (Magda Anioł z zespołem)
“Około godziny dwudziestej rozpoczął się koncert ewangelizacyjny Magdy Anioł. Byłem bardzo zaskoczony atmosferą, jaka w trakcie jego trwania panowała. Zazwyczaj słucham nieco innej muzyki, moje odczucia były chyba jednak zbliżone do większości osób, które miały w tym dniu okazję pojawić się na koncercie – euforia i zdziwienie – kilka tysięcy osób bawiło się przez ponad godzinę „dając z siebie wszystko”. Sądzę, że nie tak większość naszego społeczeństwa wyobraża sobie współczesną młodzież, gdy ogląda codzienne Wiadomości czy też Fakty. Może nie jest z nami tak źle…
Tuż przed koncertem gwałtownie zaczęła się pogarszać pogoda – i mimo licznych obaw, czy wszystko odbędzie się zgodnie z planem, deszcz ominął Szczepanów. Potężna ulewa przeszła nad placem uroczystości dopiero późną nocą. To chyba jakiś znak opatrzności z „góry”…”
Sobota – 10 maja
Godz. 9.00 – Spotkania na Placu Kościelnym (Dziewczęca Służba Maryjna, Liturgiczna Służba Ołtarza, Młodzież, która przyjęła sakrament bierzmowania)
Godz. 9.30 – Wspólne przejście do miejsca narodzin Świętego Stanisława
Godz. 10.00 – Katecheza “przy źródełku”
Wieczorem, 10 maja, niebo zasnuło się ciężkimi od deszczu chmurami a potężne błyskawice oświetlały złowrogo uśpioną parafię. Ci, którzy nie mogli zasnąć, zastanawiali się nad pogodą – czy dopisze podczas głównych uroczystości? Przez cały tydzień nie można było narzekać – słońce, czasem lekki wiatr, po prostu wymarzona aura! A tu masz! Deszcz! Padało nawet z samego rana – wielu martwiło się o przebieg uroczystych nabożeństw…
Trzeba było otrząsnąć się z katastroficznych myśli i wziąć się w garść. Sobotni dzień nie był dniem odpoczynku! Był chwilą, na którą wszyscy czekali. Był zwieńczeniem wielomiesięcznych przygotowań. Dlatego należało go przeżyć jak najlepiej…
“Sobotnie przedpołudnie szczepanowskiego Odpustu – przeznaczone było dla nas – młodych. Na placu przykościelnym o godzinie 9.00 zgromadzili się ministranci, lektorzy, DSM i młodzież, która w tym roku przyjęła Sakrament Bierzmowania. Wspólnie przeszliśmy pod kaplicę narodzenia św. Stanisława BM do ,,źródełka’’. Było nas tam ok. 10 tysięcy. Maszerowaliśmy wspólnie z Wielisławem i Bogną – rodzicami Świętego, w postacie których wcielili się członkowie KSM – Andrzej Wielgosz i Basia Mamica. W ten obrazowy sposób ks. Zbigniew Wielgosz, prowadzący katechezę, chciał podkreślić jak ogromną wartość ma rodzina. Mówił o znaczeniu modlitwy, szacunku do rodziców i świadectwie wiary w życiu nas młodych.”
Godz. 11.00 – Msza święta pod przewodnictwem Bpa Ordynariusza Wiktora Skworca
“O godzinie 10.00 na ołtarzu polowym przy sanktuarium Mszę św. odprawił i kazanie wygłosił Ks. Biskup Ordynariusz Wiktor Skworc. W homilii przywołał postać naszego Wielkiego Rodaka jako wzór do naśladowania współcześnie; z Jego odwagą w przekazywaniu wiary i miłością do Boga i ludzi. Przypomniał o tym, aby każdy z nas młodych wpatrując się w postać św. Stanisława przemieniał się i nabywał ,,zdolności bycia żywą ikoną Bożą’’. Nawoływał do apostolstwa młodych i świadczenia życiem o Jezusie Chrystusie. Ważnym elementem uroczystości było przyjęcie grupy dziewcząt do Diecezjalnej Wspólnoty Przewodniczek DSM. W czasie Mszy św. śpiewał zespół dziecięcy ,,Oremus’’ działający przy naszej parafii.”
Godz. 14.00 – Koncert ewangelizacyjny (Grupa “Dzieci z Brodą”)
“Także w tym dniu dla przybyłych przygotowano dodatkową niespodziankę. Około czternastej wystąpił zespół „Dzieci z Brodą”. To, co działo się na placu wprost trudno opisać – cały plac śpiewający wraz z zespołem, bardzo żywo reagujący na prośby Joszko Brody. Na długo zostanie mi w pamięci kilka tysięcy dzieci z uniesionymi do góry rękoma, czy też ogromne kilkuset osobowe grupy tańczące w „kółeczkach”. Był to naprawdę niepowtarzalny występ – dorośli mogą jedynie pomarzyć o takiej atmosferze na „swoich” koncertach.”
Godz. 17.00 – Msza święta z udziałem Episkopatu Polski pod przewodnictwem Prymasa Polski kardynała Józefa Glempa (Samorządowcy, Policjanci, Rolnicy, Rzemieślnicy, Diecezjalny Apostolat Trzeźwości, Grupy Św. Ojca Pio, Pielgrzymki z parafii).
Przed godziną 15.00 do sanktuarium przybyli klerycy WSD z Tarnowa, którzy mieli pomóc w sprawnym przeprowadzeniu uroczystości. Po nich zaczęli napływać kapłani wraz z grupami pielgrzymkowymi z całej diecezji, licznie przybyli też miejscowi parafianie. Około godziny 16.00, do sanktuarium szczepanowskiego przybyli dostojni goście: legat papieski ks. Kardynał Josef Ratzinger, arcybiskup metropolita krakowski ks. Kardynał Franciszek Macharski, Prymas Polski ks. Kardynał Józef Glemp, metropolita wrocławski ks. Kardynał Henryk Gulbinowicz, nuncjusz papieski w Polsce – ks. Arcybiskup Józef Kowalczyk, sekretarz Episkopatu Polski ks. Biskup Piotr Libera oraz osiemnastu innych biskupów polskich. O godzinie 17.00 przewodniczyli oni uroczystej liturgii z okazji 750 rocznicy kanonizacji świętego Stanisława BM. Kardynałów, biskupów, księży (ok. 190) oraz licznie zgromadzonych pielgrzymów (ok.10 tysięcy) powitał gospodarz miejsca – bp Wiktor Skworc. Kazanie wygłosił kardynał Józef Glemp – Prymas Polski. Podziękował on diecezji tarnowskiej za to, że przypomniała Polsce o Szczepanowie – miejscu, gdzie święty Stanisław był, gdzie stawiał swoje pierwsze kroki, gdzie cieszył się wspaniałą przyrodą oraz ciepłem rodzinnego gniazda, gdzie przygotowywał się do pełnienia jakże ważnych funkcji w życiu Kościoła i Ojczyzny. Słowa pozdrowienia wygłosił także nuncjusz papieski w Polsce, ks. Abp Józef Kowalczyk. Na zakończenie Mszy świętej głos zabrał legat papieski – kardynał Josef Ratzinger, Prefekt Kongregacji Nauki Wiary, jeden z najbliższych współpracowników Ojca świętego Jana Pawła II. Z Rzymu przwiózł on pozdrowienia od Papieża i zapewnienie o jego modlitwie w intencji wszystkich zebranych na jubileuszowych uroczystościach. Ksiądz kardynał zwrócił uwagę, iż ofiara biskupa Stanisława nie poszła na marne, ale przyniosła wielkie owoce duchowe, które widać także i dzisiaj w postaci licznych powołań kapłańskich na tarnowskiej ziemi oraz w postaci wielu kapłanów. Ich liczbą może szczycić się diecezja tarnowska wobec Europy i całego świata. Legat papieski prosił o modlitwę w intencji Ojca świętego, a na parafii świętego Stanisława BM w Szczepanowie przekazał dar Jana Pawła II – kielich mszalny.
Bogatą liturgię uświetnił chór z Bochni – Pueri sancti Nicolai.
Te blisko trzy godziny były niezapomnianym czasem. Spełniły się oczekiwania wszystkich parafian, a zwłaszcza tych, którzy włożyli w dzieło przygotowania całych uroczystości olbrzymi trud i wysiłek. Jubileusz jest czasem radości, dlatego każdy, kto przyczynił się do umożliwienia czcigodnym pielgrzymom przeżycia wielu podniosłych chwil, odczuwał radość i szczęście mimo wielkiego nieraz zmęczenia.
Święty Stanisław po raz kolejny zajaśniał nam jako nasz rodak i patron – opiekun parafii i całej ojczyzny.
Niedziela – 11 maja
Godz. 9.30 – Msza święta przy Kaplicy Narodzenia pod przewodnictwem Bpa Władysława Bobowskiego
“Ostatni dzień uroczystego, jubileuszowego odpustu. Jaki on będzie? Czy tylko czasem dla spóźnionych, przypadkowych podróżnych i pielgrzymów? Czy może momentem odczucia, w końcu, jakiegoś duchowego znużenia, idącego w parze z fizycznym zmęczeniem? A może prostym przekonaniem się, że „to już po wszystkim”? (…)
Niezależnie od oczekiwań, pragnień i różnych myśli, ósmy dzień odpustu rozpoczął się. Sam poranek, swą urodą, zwiastował raczej, iż nie będzie to już tak słoneczny i upalny dzień jak poprzednie. I jeśli chodzi o pogodę, to ów dzień stworzony został na „obraz i podobieństwo” poprzedzającej go soboty, kiedy to chmury przekomarzały się ze słońcem. (…)
Do świętego Stanisława, do kościoła, do Pana Jezusa! Msze święte do południa o godzinie 6.30, 8.00, 9.30. 11.00. O godzinie 9.30 uroczysta Msza święta przy Kaplicy Narodzenia pod przewodnictwem Księdza Biskupa Władysława Bobowskiego. Msza uroczysta dla dzieci z klas trzecich, gdyż będą przeżywać rocznicę pierwszej Komunii Świętej. Po południu majówka o 15.00, a po niej ostatnia Msza święta. (…)
Ta niedziela to niedziela Dobrego Pasterza. Dumni jesteśmy, bo nasza parafia takiego pasterza wydała – świętego biskupa Stanisława. Kaznodzieja przedpołudniowy, rodak – ksiądz Wiesław Baniak, słowem Bożym uczy – „Dziś jest wielu fałszywych pasterzy, którzy zwodzą, a na dobru człowieka wcale im nie zależy. Życia by nie oddali, w ogóle nie wiele by poświęcili, bo chcą człowieka jedynie wykorzystać. Zaś, dobry pasterz poświęca życie za swoje owce”. (…)
Święty Stanisław nie zostawił swych owiec w potrzebie. Nie dał im wpaść w trwogę, w ciemnej dolinie. Jednemu Królowi służył, Temu, któremu król Dawid wyśpiewywał – „Chociaż bym przechodził przez ciemną dolinę, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną”. (…)
Słuchają więc owce o najlepszym pasterzu – Jezusie, który życie swe złożył w ofierze na krzyżu. Wpatrują się w dobrego pasterza – rodaka, który oddał życie za owce swoje i z woli Bożej, naród obrał go patronem ładu moralnego i społecznego. Wpatrują się w starą ikonę świętego Stanisława siedzącego na biskupim tronie, z nabożeństwem ucałowują relikwiarz z doczesnymi szczątkami świętego, ufni w wyjednanie im upragnionej łaski (uleczenia, rozwiązania życiowego problemu, nawrócenia), szybko się uczą i wypowiadają słowa – „ Święty Stanisławie proś za nas, aby Bóg łaskawy był dla nas, Jezusie Nazareński zmiłuj się nad nami”. Przechodząc obok ołtarza polowego, centralnie zatrzymują się wobec obrazu, dostrzegając na nim ważne spotkanie, można by je nawet nazwać „świętą rozmową trzech dobrych pasterzy”. (…)
Pośród owiec, także liczni pielgrzymi – ci prawdziwi, którzy przybywają do sanktuariów z czymś więcej, niż tylko szeroko otwartymi oczami wytrawnych turystów. Spowiedź, pełne uczestnictwo we Mszy świętej, osobista modlitwa, pragnienie powrotu do tego świętego miejsca. Te przeżycia widać, one manifestują się na zewnątrz. Bywa i tak, że turysta w czasie nawiedzania staje się pielgrzymem. „Święty Stanisław prosi za nas i Bóg łaskawy jest dla nas”. (…)
Po godzinie dziewiątej kościół sanktuaryjny mocno pustoszeje, staje się w zasadzie jednym wielkim konfesjonałem, bo zostali w nim tylko spowiadający się. Owieczki, w większości, podążają do Kaplicy Narodzenia, gdzie o 9.30 będzie mieć miejsce uroczysta Msza święta na zakończenie jubileuszowego odpustu. (…)
Trwa Msza święta. Chmury ponownie mocują się ze słońcem. Zaczyna lekko kropić, w końcu i padać. Spoglądamy na XVIII – wieczny obelisk z figurą świętego Stanisława. On przypomina nam, że Bóg poprzez wstawiennictwo świętego może zechcieć zachować nad nami skrawek przyjaznego nieba. (…)
Przestało padać. Ludzie szybko składają parasole, niektórzy nawet nie zdążyli ich rozłożyć na dobre, bo ciemnych chmur Ktoś „nie dopuścił do głosu”. Ksiądz Biskup Władysław Bobowski wypowiada słowa – „Święty Andrzej Świerad z Tropia jest pierwszym polskim świętym, ale święty Stanisław ze Szczepanowa jest pierwszym wielkim polskim świętym !”. (…)
Parafianie – pielgrzymi, pielgrzymi spoza naszej parafii, zebrani wokół ołtarza polowego przy Kaplicy Narodzenia, zataczają rozwlekły modlitewny krąg, sięgający aż po teren cmentarza, gdzie kiedyś stał rodzinny dom świętego Stanisława. W kontemplowaniu wielkości Dobrego Pasterza pomaga nam harmonia dźwięków, którego autorem jest chór Canticum Iubilaeum z Limanowej. Trzecioklasiści i dzieci pierwszokomunijne dziś jakby bardziej skupione na Eucharystii, bo już tylu sił nie zabiera im rozszalałe słońce. (…)
Popołudnie: spacerowe, rodzinne, kramowo – straganowe, trochę też kontemplacyjne i modlitewne, bo – wizyta w kościele sanktuaryjnym, w kościele na cmentarzu, pod pamiątkowym pniem dęba, przy studzience z cudowną wodą. (…)
Ostatnia Msza święta o 15.30. Na koniec wszyscy oddają cześć świętemu poprzez pokłon, śpiew przy zasłonięciu obrazu oraz przez ucałowanie relikwiarza. (…)
W ten ósmy dzień było tak jak w inne odpustowe dni (nie licząc wyjątkowych: czwartku i soboty). Około godziny 19.00 nad Szczepanowem przeszła ulewa. Na wiosnę, dla przyrody to wybawienie. Dla nas może wyraz i symbol deszczu łask, które spłynęły z nieba poprzez ręce świętego biskupa ze Szczepanowa. Tak naprawdę ósmy dzień odpustu niczego nie zakończył. Był kontynuacją tego, co się rozpoczęło i trwa. Przyczynił się do uświadomienia, że sanktuarium to naturalnie środowisko dla pielgrzymów. Bez nich będzie nam czegoś brakować w nas samych. Bogu niech będą dzięki! “