Franciszek Jawor z Parafii Szczepanów przyjął święcenia diakonatu / 22 maja 2021 r. / zdjęcia
Siedmiu z 19 alumnów V roku WSD w Tarnowie przyjęło święcenia diakonatu w kościele pw. Ducha Świętego w Żabnie. Pozostali otrzymali je w Moszczenicy k. Gorlic i Łukowicy. Wśród alumnów którzy w Żabnie przyjęli święcenia diakonatu jest również Franciszek Jawor pochodzący z Parafii Szczepanów.
– Przeżywając Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, witamy w naszej wspólnocie Parafialnej, naszego alumna Franciszka Jawora, który w dniu wczorajszym przyjął Święcenia Diakonatu. Gratulujemy Mu tego jakże ważnego kroku na drodze do kapłaństwa. Wdzięczni Panu Bogu za dar powołania, obejmijmy Go naszą serdeczną modlitwą. Dziękujemy Mu również za głoszone dziś do nas Słowo Boże – mówił w niedzielę 23 maja 2021 r. ksiądz Władysław Pasiut kustosz Sanktuarium Świętego Stanisława w Szczepanowie.
Uroczystość święceń diakonatu odbyła się 22 maja 2021 r. Eucharystii przewodniczył bp Stanisław Salaterski.
W homilii zwrócił uwagę, że dla kandydatów do diakonatu minął czas bycia uczniem poprzez słuchanie wykładów, osobiste studium, wczytywanie się w Pismo święte, pracę nad sobą.
– Minął czas poznawania Pana Jezusa poprzez osobistą i wspólnotową modlitwę, dojrzewanie duchowe w ciszy seminaryjnej kaplicy. Nadszedł czas bycia misjonarzem Jezusa, dzielenia się tym, co otrzymaliście w Seminarium. Owszem, nadal będziecie w szkole Jezusa, jednak już teraz zostaniecie posłani, by mówić o Bogu poprzez swoją służbę diakona, a kiedyś księdza – mówił biskup.
Ucząc o zdaniach diakona kaznodzieja nawiązał do pozdrowienia mszalnego „Miłość Boga Ojca, łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa, i dar jedności w Duchu Świętym, niech będą z wami wszystkimi”.
– Macie nieść miłość Boga Ojca poprzez dar swojego życia, talentów, rozwijanych umiejętności, doświadczenie przebaczenia w konfesjonale podczas własnej spowiedzi. Nieście innym, to co w was najlepsze, zwłaszcza wszystkim potrzebującym miłości, szacunku, wsparcia, pomocy – mówił bp Salaterski.
By nie pogubić się na drodze do kapłaństwa, wobec ilości oczekiwań i pragnień innych, diakoni powinni żyć w łasce uświęcającej, oddając się przez celibat i modlitwę na własność Bogu.
– Będziecie ludziom nieść łaskę Jezusa przez dar Komunii świętej i głoszone słowo Boże. Trzeba jednak, by te święte czynności opierały się na waszej bliskiej relacji z Jezusem. Nie zasłaniajcie sobą, swoimi doskonałościami i słabościami Boga innym – przestrzegał przyszłych diakonów biskup.
Mówiąc o darze jedności w Duchu Świętym kaznodzieja podkreślał wartość posłuszeństwa nauce Chrystusa i Kościoła.
– Jedność w Duchu Świętym buduje się także przez budowanie wspólnoty kapłańskiej na poziomie rocznika, parafii, dekanatu. W czasach rozbijania kapłańskiej jedności, trzeba o nią walczyć dla pełniejszego dobra Kościoła – podkreślał bp Stanisław.
Po homilii i odśpiewaniu Litanii do Wszystkich Świętych biskup nałożył ręce na każdego z kandydatów, a następnie odmówił modlitwę święceń. Nowi diakoni ubrali skrzyżowane stuły i dalmatyki, przyjęli także księgę Ewangelii. Na zakończenie Mszy św. otrzymali dokument święceń, poświęcone brewiarze i grafiki przedstawiające kościół w Żabnie.
W sumie w tym roku zostało wyświęconych 19 mężczyzn z V roku WSD w Tarnowie. Pozostali przyjęli diakonat w Moszczenicy k. Gorlic i Łukowicy.
Czym jest diakonat?
Diakonat swoimi początkami sięga czasów apostolskich. O święceniach pierwszych diakonów czytamy już w Dziejach Apostolskich. Pierwsi diakoni wyświęceni przez Apostołów stali się pomocnikami prezbiterów, których Chrystus postał, aby głosili Jego słowo.
Zasadniczym obowiązkiem diakonów w pierwotnym Kościele była służba Chrystusowi żyjącemu w biednych, chorych, cierpiących, potrzebujących pomocy. Obecnie Kościół zleca diakonom głoszenie Słowa Bożego, troskę o Eucharystię i dzieło chrześcijańskiego miłosierdzia. Na mocy święceń Diakonatu diakoni będą więc mogli przewodniczyć publicznej modlitwie Kościoła, udzielać w sposób uroczysty sakramentu Chrztu Świętego, prowadzić pogrzeby, błogosławić, głosić naukę Bożą poprzez homilie, kazania i katechezę. Jako słudzy Najświętszego Sakramentu, będą asystowali przy Mszy świętej, udzielali Komunii Świętej i zanosili wiatyk do chorych.
Kandydaci do diakonatu poprzez dar święceń wchodzą w szeregi duchowieństwa Kościoła. Jednakże święcenia diakonatu, to nie tylko przyjęcie urzędów i przywilejów, ale także ofiary, jaką młodzi kandydaci do kapłaństwa składają Bogu: zobowiązania do celibatu, czyli do bezżeństwa i doskonałej czystości, zobowiązania do posłuszeństwa władzy kościelnej oraz zobowiązania do modlitwy brewiarzowej.
—
Foto Tarnowski Gość Niedzielny
IB
VIDEO